Yalan ve Yılan

Gül'üm dedi, gözleri ışıktan rahatsızcasına bakarken kızın yüzüne,
"Ben seni hiç terk etmedim ki..."
Göz göze gelmekten bile korkan iki yürek...
Yıllar sonra aynı sokakta mı karşılaşırdı?
Ey koca İstanbul, kaçana o kadar da kocaman değil ya!
Oluverdi bir anda,
Bazen köşeler sadece evlerin değil kaderlerin de köşesi olurmuş,
Oluverdi yine...
Örgü saçlı kızla, balıkçı yaka kazaklı çocuğun kaderi.
Gönül irkilmesi gibi bir hisle donup kaldılar kaldırımda.
Kaderin köşelerinin kesiştiği yerde olmak...

"Seni hiç terk etmedim ama hiç de affetmedim!" dedi adam
Gördüklerini anlatmayı bırak, hatırlamak bile zordu ona
Yakalanan yalanlar, zehirli yılanlardı zira.
"Ben seni hep bekledim, hep özledim, hep istedim" dedi kadın usulca.
Bu da yalan, bu da yılan...
Bu bakışma ve konuşmalar sadece bir saniye sürdü.
Çünkü adam da kadın da geldikleri yöne döndü...